Pani Kasiu, dzisiaj o Pani uslyszalam w RNS. Dopiero zaczynam „podroz” po Pani swiecie, tzn po swiecie oczami Pani duszy i talentu. Brakuje mi slow, zeby skomentowac Pani zdjecia. Powiem ze jest mi bliskie takie ukochanie natury: ta forma krajobrazu, detal,, paleta barw i to wszystko spowite mgla tak rzeczywista, jak i tajemnicza obecnoscia czlowieka jakby niesmialo przygladajacemu sie cudom tej pieknej Ziemi. Dziekuje za Pani DROGE. Bede sobie dawkowac Pani obrazy jako terapia na chalas codziennisci. Pani fotografie daja mi wiele ukojenia. Cudna poezja. Serdecznosci. DWF.
moiło oglądac Twe zdjecia Twój blog
Dzięki. To zdjęcia, do których sama wracam. Cieszę się, że się „przydają”, że wywołują dobre uczucia.
Pingback: lekcja kaligrafii - KOCHAM GÓRY blog Kasi Nizinkiewicz
Pani Kasiu, dzisiaj o Pani uslyszalam w RNS. Dopiero zaczynam „podroz” po Pani swiecie, tzn po swiecie oczami Pani duszy i talentu. Brakuje mi slow, zeby skomentowac Pani zdjecia. Powiem ze jest mi bliskie takie ukochanie natury: ta forma krajobrazu, detal,, paleta barw i to wszystko spowite mgla tak rzeczywista, jak i tajemnicza obecnoscia czlowieka jakby niesmialo przygladajacemu sie cudom tej pieknej Ziemi. Dziekuje za Pani DROGE. Bede sobie dawkowac Pani obrazy jako terapia na chalas codziennisci. Pani fotografie daja mi wiele ukojenia. Cudna poezja. Serdecznosci. DWF.
Dziękuję! Miło mi bardzo, że Pani napisała. To jest samotna droga i dobrze na niej czasem kogoś spotkać:)